Park

Keith Hunter · 2016-05-30 00:45:25

Chyba najpiękniejsze miejsce w Eastbury, zajmujące również największy teren. Można tutaj odpocząć, spacerować, biegać.
Albo wypić cichaczem piwo w tajemnicy przed rodzicami. Jak kto woli.

3529908-central-park-new-york-beautiful-park-in-beautiful-city.jpg

Eileen Fields · 2016-06-01 21:41:24

Wychodzę z Akademii i kieruję się prosto do parku, starając się nie oglądać za siebie. Mijam większą część parku, przechodzę pod tunelami z drzew, aż w końcu natrafiam na moją ulubioną ławkę.
Siadam w tym samym momencie, w którym "Beautiful Crime" w moich słuchawkach się zapętla. Wyjmuję z mojego plecaka dziennik ojca i zaczynam pisać.
https://www.youtube.com/watch?v=BKSip7nZBzw

Keith Hunter · 2016-06-01 21:44:54

Po rozmowie z Saifem idę do parku. Zdejmuję psu smycz, a Duke zaczyna biec przed siebie. Nawet go nie gonię.
Jakiś czas idę, aż w końcu trafiam w wyznaczone miejsce. Zauważam, że ta dziewczyna, Eileen, znowu tam siedzi. Duke podbiega do niej, a ona go głaszcze. Przez chwile przy niej zostaje, ale zaraz znowu zaczyna biegać.
Podchodzę i bez słowa siadam na ławce, nawet nie zdejmując słuchawek.

Eileen Fields · 2016-06-01 21:47:08

Lekko unoszę oczy, gdy zauważam, że obok siada Hunter, po czym wracam spojrzeniem do dziennika. Już dawno się do tego przyzwyczaiłam.
Jasne.
Dzisiaj piszę w miarę równym pismem. Co za nowość. Nie ma chaosu. Może dlatego, że znowu jestem pusta.

Keith Hunter · 2016-06-01 21:54:54

Wyciągam z kieszeni papierosa i zapalniczkę. Wkładam go do ust i zapalam.
Duke podbiega do mnie. Podnoszę lekko palec, a ten posłusznie siada. Zaciągam się.
Powstanie warszawskie. Krzywię się momentalnie. Akurat ja, akurat ja muszę tam się znowu udać. Jakby to było jakieś pokręcone fatum. Może wtedy miałem zginąć? Ucieczka przed śmiercią na niewiele mi się zdała w takim razie.
Wydycham dym.

Eileen Fields · 2016-06-01 21:57:00

Przestaję pisać i unoszę lekko głowę, gdy do moich oczu dostaje się dym. Hunter pali papierosa, a Duke siedzi obok niego.
- Możesz przestać? - Pytam zachrypniętym głosem. Odchrząkuję i powtarzam nieco głośniej. - Przestaniesz?

Keith Hunter · 2016-06-01 21:59:52

Podnoszę głowę, gdy przez muzykę słyszę głos. Marszczę brwi. Nawet ona? Dwóch lat tutaj siadamy i nigdy się do mnie nie odezwała, a teraz nagle zmienia zdanie?
- Co przestać? - Pytam oschle.

Eileen Fields · 2016-06-01 22:02:15

- Palić - mówię z lekkim uśmiechem, choć mam ochotę na niego nawrzeszczeć.

Keith Hunter · 2016-06-01 22:04:38

Nachodzi mnie przmożna chęć starcia jej tego uśmiechu z twarzy. Nie wiem w sumie, dlaczego. Jak można ciągle chodzić szczęśliwym? Wiecznie być dla wszystkich miłym? To nie jest normalne. Musi mieć gorsze dni.
- Przeszkadza ci to? - Unoszę brwi.

Eileen Fields · 2016-06-01 22:05:56

Bawię się moją bransoletką.
- Nie pytałabym, jakby mi to nie przeszkadzało - mówię, starając się za wszelką cenę zachować uśmiech.

Keith Hunter · 2016-06-01 22:07:11

Prycham.
- Dlaczego miałbym cię słuchać? - Unoszę brew.
Zaciągam się papierosem.

Eileen Fields · 2016-06-01 22:08:25

Zaciskam zęby i gapię się w zeszyt. Przez chwilę nic nie mówię, aż w końcu się odzywam.
- Nie musisz - mówię cicho, choć mam ochotę się wydrzeć.

Keith Hunter · 2016-06-01 22:12:28

Unoszę wzrok i marszczę brwi. Wydmuchuję dym, po czym zrzucam papierosa na ziemię i miażdżę go butem. Przyglądam się jej przez chwilę.
- Mogę się o coś zapytać?

Eileen Fields · 2016-06-01 22:13:21

Podnoszę wzrok zdziwiona. Hunter chce o coś zapytać? Przekrzywiam lekko głowę.
- Co? - Pytam, bo mam wrażenie, że źle usłyszałam.

Keith Hunter · 2016-06-01 22:14:12

- Możesz mi powiedzieć, po cholerę ty się tak ciągle szczerzysz? - Pytam, akcentując mocniej przekleństwo, po czym przewracam oczami.

Eileen Fields · 2016-06-01 22:19:38

Pochmurnieję nieco i odwracam wzrok. Przez przymrużone oczy wpatruję się w przebijające się przez drzewa słońce.
- Czasem musimy grać, żeby uchować się przy zdrowych zmysłach - odpowiadam cichym głosem.

Keith Hunter · 2016-06-01 22:22:24

Marszczę czoło i patrzę na nią, jednak ona jak na złość odwraca wzrok. Postanawiam się nie odzywać, ale coś mnie zastanawia.
Czyli te wszystkie uśmiechy były udawane? Niemożliwe. Jest irytująco cukierkowa. Nie mogłaby udawać.

Eileen Fields · 2016-06-01 22:30:44

Znowu wgapiam się w dziennik. Przejeżdżam dłonią po nadniszczonych kartkach. Kącik ust mi drga, ale jakoś nie potrafi wrócić do swojego poprzedniego ułożenia. Przerzucam kartki na sam początek, gdzie starannym pismem wypisane jest "S. Fields". Dotykam palcami pierwszej litery, po czym odsuwam palce i zatrzaskuję dziennik, który odkładam obok siebie na ławkę, z dala od Huntera.
Nachylam się lekko i opieram głowę o dłonie. Wdech. Wydech. Tylko spokój cię uratuje.

Keith Hunter · 2016-06-01 22:33:04

Jestem zaskoczony, choć tego nie okazuję. Nie wierzę, że to ten sam, uroczy kwiatuszek Akademii, który łagodzi konflikty i śle uśmieszki na prawo i lewo.
Dziewczyna uspokaja się. Znowu się podnosi i poprawia słuchawkę w uchu.
Odwracam się i patrzę na Duke'a. Chyba zaprzestała rozmowy ze mną. I bardzo dobrze.

Eileen Fields · 2016-06-01 22:35:03

Siedzimy tak przez długi czas, milcząc tak samo, jak przez ostatnie dwa lata.
Ale nie. Tym razem było inaczej. Tym razem rozmawialiśmy. I nie wiem, czy to dobrze.
W końcu podnoszę się z ławki i jak zawsze bez słowa zaczynam odchodzić w stronę "tunelu".

Keith Hunter · 2016-06-01 22:38:04

Dziewczyna podnosi się. Duke nieoczekiwanie zaczyna na mnie szczekać.
- Trzeba grać? Więc co to było, przed chwilą? - Rzucam ironicznie w stronę Eileen.

Eileen Fields · 2016-06-01 22:38:59

Widzę, że coś do mnie mówi, ale nie słyszę, co. Zdejmuję słuchawki.
- Czego chcesz, Hunter? - Pytam z uśmiechem, który na nowo wchodzi na moją twarz.

Keith Hunter · 2016-06-01 22:40:23

Przewracam oczami.
- Czemu teraz nie bawiłaś się w aktoreczkę? Mam się czuć wyjątkowy? - Mam ochotę prychnąć. - Dziękuję za zaszczyt.

Eileen Fields · 2016-06-01 22:43:23

Kręcę głową.
- Tu nie chodzi o wyjątkowość. Muszę być przy tobie prawdziwa. - Waham się przez chwilę. Przecież mu tego nie powiem. - Po prostu wiem, że mnie kiedyś ocalisz, Keith. - Wzruszam ramionami. - Do potem - mruczę pod nosem i wracam do Akademii, zostawiając go na ławce z Dukem.

Keith Hunter · 2016-06-01 22:46:13

Marszczę brwi. Ocalię?
- Skąd ona zna moje imię, co Duke? - Pytam, głaszcząc psa po głowie.
Musi być na to logiczne wytłumaczenie. Kręcę głową. To bez sensu.
Przymykam oczy, gdy słońce zaczyna mnie razić i znowu wsłuchuję się w muzykę.

#1 2016-05-30 00:45:25

Park

#2 2016-06-01 21:41:24

Odp: Park

#3 2016-06-01 21:44:54

Odp: Park

#4 2016-06-01 21:47:08

Odp: Park

#5 2016-06-01 21:54:54

Odp: Park

#6 2016-06-01 21:57:00

Odp: Park

#7 2016-06-01 21:59:52

Odp: Park

#8 2016-06-01 22:02:15

Odp: Park

#9 2016-06-01 22:04:38

Odp: Park

#10 2016-06-01 22:05:56

Odp: Park

#11 2016-06-01 22:07:11

Odp: Park

#12 2016-06-01 22:08:25

Odp: Park

#13 2016-06-01 22:12:28

Odp: Park

#14 2016-06-01 22:13:21

Odp: Park

#15 2016-06-01 22:14:12

Odp: Park

#16 2016-06-01 22:19:38

Odp: Park

#17 2016-06-01 22:22:24

Odp: Park

#18 2016-06-01 22:30:44

Odp: Park

#19 2016-06-01 22:33:04

Odp: Park

#20 2016-06-01 22:35:03

Odp: Park

#21 2016-06-01 22:38:04

Odp: Park

#22 2016-06-01 22:38:59

Odp: Park

#23 2016-06-01 22:40:23

Odp: Park

#24 2016-06-01 22:43:23

Odp: Park

#25 2016-06-01 22:46:13

Odp: Park

Stopka