Pokój Eileen Fields i Megan Rousseau

Keith Hunter · 2016-08-10 20:38:31

Również zaciskam usta. W głowie słyszę naglący głos Jamesa.
- Powinienem cię przeprosić za moje zachowanie w parku - mówię, choć ledwo przechodzi mi to przez gardło. - Więc przepraszam. Pomogłaś mi, a ja zareagowałem w tamten sposób. - Zaczynam zwijać słuchawki. - Po trzecie, co?

Eileen Fields · 2016-08-10 20:39:54

Patrzę na niego przez chwilę nie będąc pewna, czy dobrze usłyszałam. Hunter mnie przeprosił? Dlaczego?
Bo miał cię ocalić.
Przygryzam wargę.
- Po trzecie, może chodź na górę. Zasadniczo ta część pokoju należy do Megan - mówię cicho.

Keith Hunter · 2016-08-11 01:54:33

Kiwam głową i z lekkim zawahaniem wchodzę do góry.
Nie muszę tego robić. Po co to robię?
Staram się jednak ignorować te głosy w mojej głowie. Po chwili siadam na łóżku Eileen, a coś z sykiem ląduje mi na głowie. Jestem na tyle zaskoczony, że nie reaguję.

Eileen Fields · 2016-08-11 01:59:58

Kąciki ust mi drgają, mimo, że nie potrafię się uśmiechnąć. Widok Huntera z Siobhán na głowie jest naprawdę uroczy głupawy.
- Cuil anseo, Siobhán - mówię. Jednak gdy ptak nadal siedzi mu na głowie, zaczyna mnie to irytować. - Chun liom!

Keith Hunter · 2016-08-11 02:18:13

Marszczę brwi.
- To jakaś klątwa?

Eileen Fields · 2016-08-11 02:23:55

Uśmiecham się blado.
- Gorzej. Irlandzki.
Przez jakiś czas milczymy. Wiem, że nie ma co liczyć na to, że zapomni. Orientuję się o tym, gdy zauważam jego spojrzenie, pod którym jakby kurczę się w sobie.
- To nie misje. To moja matka - mówię cicho. - Każda z tych blizn, to ona.

Keith Hunter · 2016-08-11 02:27:52

Szukam w jej oczach czegoś, co pokazałoby mi, że nie mówi tego na poważnie.
Ale niczego takiego nie znajduję.
Własna matka? Co ta kobieta musiała zrobić, żeby plecy jej córki wyglądały w ten sposób?
- Co ci robiła? - Pytam spokojnie. Na tyle spokojnie, na ile mogę.

Eileen Fields · 2016-08-11 02:30:40

Zaczynam bawić się nerwowo palcami.
- Zazwyczaj kabel albo ręka. Gdy była naprawdę wściekła, metalowy pręt z garażu - mamroczę. - Względnie to, co wpadło jej w ręce.

Keith Hunter · 2016-08-11 02:34:11

Zatyka mnie. Moi rodzice nigdy nie podnieśli na mnie ręki. A to były takie czasy, w których większość rodziców dawało kary cielesne.
Metalowe pręty? To musiały być te najgrubsze, najgorsze blizny. A te rozcięcie na ramieniu? Rozbiła coś? Wycięła nożem?
Przełykam ślinę.
- Za co cię karała? I gdzie teraz jest?

Eileen Fields · 2016-08-11 02:36:11

Wzruszam ramionami.
- Za wszystko. Za oceny. Za nieumyte naczynia. Za zły dzień w jej pracy. - Kręcę głową zmęczona. - Nie wiem, czy chcę o tym opowiadać. Nie wiem, gdzie ona jest. Oby jak najdalej.

Keith Hunter · 2016-09-06 01:36:02

Przez dłuższy czas milczę, zastanawiając się, jak na to zareagować.
- Tak nie może być - mówię spokojnie, nieco cicho. - Ta kobieta chodzi teraz na wolności. Nie zapłaciła za to, co zrobiła. Pewnie w ogóle jej to nie ruszyło. - Marszczę brwi. - Nie chcesz zemsty, zadośćuczynienia, czegokolwiek? - Pytam, coraz bardziej sfrustrowany, choć nie powinienem mieć żadnego powodu.

Eileen Fields · 2016-09-06 01:39:05

Podnoszę na niego wzrok.
- Nie - mówię twardo. - Jedyne czego chcę, to trzymać się od niej z daleka. I zapomnieć - mój głos coraz bardziej cichnie.
Po chwili milczenia, kładę się na łóżku, ze stopami nadal opartymi o ziemię. Gapię się w sufit na miniaturowe lampki, którymi obklejona jest większa część mojej strony sufitu.

Keith Hunter · 2016-09-06 01:41:01

Waham się przez jakiś czas, po czym kładę się obok niej. Podnoszę wzrok na sufit.
- Co to jest? - Pytam, marszcząc brwi. Powinienem zmienić temat. Zdecydowanie.

Eileen Fields · 2016-09-06 01:48:13

- Lampki - odpowiadam krótko.
Hunter rzuca mi spojrzenie typu "co ty nie powiesz?". Wyciągam z kieszeni mały pilocik. Dwoma kliknięciami gaszę główne światło i zapalam malutkie żarówki.
W jednej chwili nad nami rozbłyskuje miniaturowy układ, kształtem przypominający konstelacje gwiazd. Uśmiecham się lekko.
- Światła są niesamowite - mówię szeptem, wpatrzona w lampki. - Rozjaśniają nawet największe ciemności. A jeśli wie się, jak je wykorzystać, można stworzyć coś przepięknego, innego, niż cokolwiek w tym świecie. Coś, dzięki czemu można na chwilę zapomnieć o tym, kim się jest i co się przeżywa.

Keith Hunter · 2016-09-06 01:50:28

Jestem zaskoczony.
Dzisiejszego dnia Eileen Fields zadziwia mnie na więcej, niż jeden sposobów.
Milknę, słuchając tego, co mówi i robię to samo, co ona: patrzę w "gwiazdy", powoli czując się jakbym był w jakimś nieznanym mi miejscu.

Eileen Fields · 2016-09-06 01:54:08

W jego milczeniu wyczuwam przyzwolenie na to, żebym kontynuowała.
- Czasem, gdy na nie patrzę, czuję się, jakbym zaczynała znikać, wiesz? - Mówię cicho. Nawet nie wiem, czy mnie rozumie. - W takim... pozytywnym sensie. Wszystko przestaje boleć. Przestaję czuć. Jestem po prostu... - brakuje mi słów. - Jestem jak księżyc. Sama odbijam ich blask, jak księżyc odbija światło słońca.

Keith Hunter · 2016-09-06 01:56:57

Ona nadal patrzy na sufit, a ja tymczasem przyglądam się jej.
Nie rozumiem, dlaczego wcześniej nie zauważyłem, że jej oczy są smutne. Tak przeraźliwie smutne. Pod tą miną i zachowaniem wesołego aniołka, znajduje się ani trochę nie wyidealizowana, prawdziwa osoba.
- Lubię księżyc - komentuję krótko, nadal się jej przyglądając.

Eileen Fields · 2016-09-06 02:01:53

Obracam głowę w jego stronę, gdy się odzywa. Na moją twarz wpływa rumieniec, gdy tylko sobie uświadamiam, jak blisko mnie jest, a tym bardziej zauważając jego przenikające mnie spojrzenie.
- Księżyc, żeby świecić, potrzebuje słońca - mamroczę, a Hunter odwraca wzrok.
Po co ja to powiedziałam?
Zapanowuje krępująca cisza. Mam wrażenie, że zaraz zacznę liczyć sekundy, gdy z moich ust dobiega głębokie ziewnięcie.
Nie mogę powstrzymać wybuchu śmiechu.
- No to było niezręczne.

Keith Hunter · 2016-09-06 02:03:03

- Chce ci się spać - zauważam. - Chyba powinienem już pójść.
Sam nie wiem, czy chcę.
Księżyc potrzebuje słońca.
Cholera. Jak to wszystko miesza mi w głowie.

Eileen Fields · 2016-09-06 02:05:37

Kręcę głową, nieco zbyt energicznie.
- Nie, zostań. Jestem w stanie wytrzymać. - Uśmiecham się nieśmiało.
Patrzę nieco zaskoczona na to, jak Hunter kiwa głową.
Przez jakiś czas rozmawiamy. Staram się nie przysnąć, ale tak szczerze... rozmowa tak mnie wciągnęła, że zapominam o spaniu. Do czasu.
Nawet nie zauważam, w którym momencie robię się tak śpiąca, że zasypiam.

Megan Rousseau · 2016-09-06 20:55:39

Wchodzę do pokoju późno z w nocy z stosem książek. Niestety drzwi się zamykają z hukiem. Ale to nic, Eileen na pewno o tej porze nie śpi. W drodze do jakiegoś stolika dodatkowo wypadają mi wszystkie książki rąk. Krzywię się momentalnie na ten odgłos.- Cholera.- klnę pod nosem i podnoszę książki.

Eileen Fields · 2016-09-06 21:06:20

Otwieram lekko oczy, gdy słyszę huk.
- Megan, co robisz? - Mamroczę w poduszkę.
Coś ładnie pachnie ta moja poduszka... Męskimi perfumami...
Otwieram szeroko oczy, nagle rozbudzona.
Śpię na ramieniu Huntera. Śpię. Na ramieniu. Huntera.
O matko.... Jak to się...?!
Zrywam się z łóżka, co nie jest trudne, bo nogi nadal zwisają mi z jego krawędzi.

Megan Rousseau · 2016-09-06 21:08:10

- Oj obudziłam cię?- kręcę głową.- Przepraszam.- mówię cicho i spoglądam w górę gdzie widzę jakieś drugie poruszające się ciało.- Spałaś z kimś w naszym pokoju?

Eileen Fields · 2016-09-06 21:11:23

- Ja... nie... to znaczy... - jąkam się. - To nie jest tak, jak wygląda.
Mam ochotę przywalić sobie w czoło. Matka miała rację. Jestem kretynką i tylko przynoszę wstyd.

Keith Hunter · 2016-09-06 21:13:38

Słyszę nad sobą głosy. W pierwszej chwili mam ochotę powiedzieć DiAngelo, żeby on i jakaś jego nowa panienka się zamknęli, ale wtedy się orientuję, że słyszę dwa damskie głosy i nie słyszę DiAngelo.
Mrugam kilkakrotnie powiekami i widzę nad sobą gwiazdy. Gwiazdy...? Nie, to lampki. Takie jak w pokoju Eileen.
A gdy obracam lekko głowę, widzę również i ją. Siadam na łóżku.
- Co ja tutaj... - Wtedy widzę też posiadaczkę drugiego, nieco wyższego głosu. - Cześć, Megan.

#101 2016-08-10 20:38:31

Odp: Pokój Eileen Fields i Megan Rousseau

#102 2016-08-10 20:39:54

Odp: Pokój Eileen Fields i Megan Rousseau

#103 2016-08-11 01:54:33

Odp: Pokój Eileen Fields i Megan Rousseau

#104 2016-08-11 01:59:58

Odp: Pokój Eileen Fields i Megan Rousseau

#105 2016-08-11 02:18:13

Odp: Pokój Eileen Fields i Megan Rousseau

#106 2016-08-11 02:23:55

Odp: Pokój Eileen Fields i Megan Rousseau

#107 2016-08-11 02:27:52

Odp: Pokój Eileen Fields i Megan Rousseau

#108 2016-08-11 02:30:40

Odp: Pokój Eileen Fields i Megan Rousseau

#109 2016-08-11 02:34:11

Odp: Pokój Eileen Fields i Megan Rousseau

#110 2016-08-11 02:36:11

Odp: Pokój Eileen Fields i Megan Rousseau

#111 2016-09-06 01:36:02

Odp: Pokój Eileen Fields i Megan Rousseau

#112 2016-09-06 01:39:05

Odp: Pokój Eileen Fields i Megan Rousseau

#113 2016-09-06 01:41:01

Odp: Pokój Eileen Fields i Megan Rousseau

#114 2016-09-06 01:48:13

Odp: Pokój Eileen Fields i Megan Rousseau

#115 2016-09-06 01:50:28

Odp: Pokój Eileen Fields i Megan Rousseau

#116 2016-09-06 01:54:08

Odp: Pokój Eileen Fields i Megan Rousseau

#117 2016-09-06 01:56:57

Odp: Pokój Eileen Fields i Megan Rousseau

#118 2016-09-06 02:01:53

Odp: Pokój Eileen Fields i Megan Rousseau

#119 2016-09-06 02:03:03

Odp: Pokój Eileen Fields i Megan Rousseau

#120 2016-09-06 02:05:37

Odp: Pokój Eileen Fields i Megan Rousseau

#121 2016-09-06 20:55:39

Odp: Pokój Eileen Fields i Megan Rousseau

#122 2016-09-06 21:06:20

Odp: Pokój Eileen Fields i Megan Rousseau

#123 2016-09-06 21:08:10

Odp: Pokój Eileen Fields i Megan Rousseau

#124 2016-09-06 21:11:23

Odp: Pokój Eileen Fields i Megan Rousseau

#125 2016-09-06 21:13:38

Odp: Pokój Eileen Fields i Megan Rousseau

Stopka