Krąg 12 podróżników w czasie zaprasza do wspólnej przygody
Nie jesteś zalogowany na forum.
Mam pewien plan. Mówię cicho, że zaraz wrócę i biegnę po Dylana. Kiedy przychodzę z powrotem, chowam go do kieszeni moich spodni i czekam, czy coś się wydarzy.
Życie jest jak pudełko czekoladek. Nigdy nie wiesz, co ci się trafi.
Offline
Bastian zeskakuje mi z ramienia i zaczyna zawzięcie węszyć. Podchodzi do dziewczyny. Przyglądam im się zaciekawiony, ale kiedy wchodzi jej do kieszeni, postanawiam zareagować. - Bastian - zwracam mu uwagę, a po chwili kot przyciąga mi szczura za ogon.
Wish we could turn back time
Offline
Idę do kota i biorę go na ręce. Zaczynam głaskać zwierzę pod szyją, a wtedy Dylan może spokojnie się uwolnić.
- Faktycznie, lubi polować. - mówię.
Życie jest jak pudełko czekoladek. Nigdy nie wiesz, co ci się trafi.
Offline
- Potrafi, to korzysta. Lepiej nie trzymać przy nim innych zwierząt mniejszych niż on.
Wish we could turn back time
Offline
- Jest zdolny. Ile ma miesięcy? - pytam.
Życie jest jak pudełko czekoladek. Nigdy nie wiesz, co ci się trafi.
Offline
- Dwa. Może trzy. Znalazłem go całkiem niedawno, a wtedy miał jeszcze zamknięte oczy.
Wish we could turn back time
Offline
- Gdzie go znalazłeś? - pytam zaciekawiona, a Dylan ucieka do tylnej kieszeni mojego swetra.
Życie jest jak pudełko czekoladek. Nigdy nie wiesz, co ci się trafi.
Offline
- W kanałach. Przenosiłem akurat wiadomość, kiedy usłyszałem przeraźliwe piszczenie. Dopiero po chwili zobaczyłem. Myślałem, że nie przeżyje, ale postanowiłem próbować. I oto siedzi obok mnie, panienko. - uśmiechnąłem się do zwierzaka, który znowu dorwał szczura i bawił się jego ogonem.
Wish we could turn back time
Offline
- Lubię ludzi, którzy dają nadzieję innym. - uśmiecham się. - Dzięki panu ten zwierzak żyje.
Życie jest jak pudełko czekoladek. Nigdy nie wiesz, co ci się trafi.
Offline
- To naprawdę nie było wiele, panienko. - uśmiecham się lekko.
Wish we could turn back time
Offline
- Ratowanie życia to niewiele? To dużo. Każde życie jest bardzo dużo warte. - mówię do Jonasa.
Życie jest jak pudełko czekoladek. Nigdy nie wiesz, co ci się trafi.
Offline
- Wypełniam swoją powinność, panienko.
Wish we could turn back time
Offline
- W każdym razie, to był bardzo szlachetny czyn. - mówię. - Będę już szła. Do widzenia. - wstaję i podnoszę plecak, po czym zakładam go na ramię.
Życie jest jak pudełko czekoladek. Nigdy nie wiesz, co ci się trafi.
Offline
- Do widzenia, panienko. - sięgam po gitarę.
Wish we could turn back time
Offline
Wchodzę do lasu z zamiarem poczytania książki gdy widzę chłopaka grającego na gitarze.Opieram się o drzewo i wsłuchuję w muzykę.
Offline
Poruszam palcami po strunach, grając piosenkę zasłyszaną w radiu. Podśpiewuję cicho.
https://www.youtube.com/watch?v=4DZGoeCJB_Y
Wish we could turn back time
Offline
Piosenka była w innym języku ale brzmiała naprawdę fajnie. Ciekawe jaki język? Pogrążona w rozmyśleniach potknęłam się o korzeń i upadłam robiąc pewnie wielki huk.
Offline
Rozglądam się i zauważam dziewczynę odkładam gitarę i podchodzę do niej. Wyciągam rękę, żeby pomóc jej wstać. - Nic się panience nie stało?
Wish we could turn back time
Offline
- Nie.- kręcę głową i wstaję a następnie zaczynam otrzepywać sukienkę.- Bardzo ładna piosenka.-mówię cicho.
Offline
Nieco zdziwiony cofam rękę. - Dziękuję panienko.
Wish we could turn back time
Offline
- Wybacz, ale miałam całe ręce ziemi i nie chciałam cię ubrudzić.- uśmiecham się delikatnie i wskazuję na brudne ręce. A tak naprawdę to boję się dotyku chłopaków, ale na szczęście nie mówię tego na głos.
Offline
Przytakuję nadal zdezorientowany. Rozglądam się, a po chwili podnoszę wzrok do góry. Siedzi na gałęzi poza moim zasięgiem i gapi się na mnie drwiąco. Przewracam oczami. - Chodź tu, Bastian.
Wish we could turn back time
Offline
- Rozmawialiśmy kiedyś w bibliotece i nie pamiętam czy się przedstawiałam. Ale jestem Megan, nie musisz mi mówić panienko.- powiedziałam cicho.
Offline
- Taki nawyk, panienko. - próbuje nieudolnie dosięgnąć kota. - Jestem Jonas. - wreszcie udaje mi się chwycić tego potworka za kark i ściągnąć.
Wish we could turn back time
Offline
- Jak ci się podoba u nas w XXI wieku?- pytam opierając sie o to samo drzewo co na początku.
Offline